Luilekker-Perskorland se manne spekvet en gesond!

K’rant het die gewese Transvaler-sportjoernalis MICHAEL GREEN ook bekend as die skrywer, RR Ryger, gevra om te laat weet wat van hom geword het en van sy Perskordae te vertel.

Hy skryf: Wanneer het ek vir Die Transvaler gewerk? Iewers in die tagtigs, vermoed ek.

Ek was in my laat twintigs – nie een van my beter tydvakke nie. Dit was wilde tye en my bynaam Die Groen Hond moes dalk eerder Die Wilde Hond of Die Dronk Hond gewees het.

Tog het ek my werk na die beste van my vermoë gedoen. Babelas en al.

Al wou oom Hentie Serfontein, toe president van die Noord-Transvaalse Rugbyunie, my die persbank by Loftus Versfeld belet, omdat my hare te lank na sy sin was, het ek my storie gekry.

My baas in die Pretoriase sportkantoor was Tubby du Preez. Hy was ook die bestuurder van die Jeugsentrum se rugbyspan, vir wie ek gereeld uitgedraf het om te boks.

My grootbaas was Neil Steyn, vir wie ek baie tyd het. Die geselsies in Oom Neil se kantoor as hy vertel hoe hy “sprints” geoefen het as jong stutvoorspeler vir Tukkies, of hoe Charlie Weir iemand aan repe geslaan het, was kosbaar.

Neil Steyn

Piet Ebersöhn

Daar was die dag toe ek eenkant in die rekenaarkamer gesit en werk het. Neil, Tubby en Piet Ebersöhn (drie groot manne) het ook daar gesit en werk. Toe kom daar 'n besoeker in, en Oom Neil bars uit van die lag en sê: "Ou swaer, ek kan raai wat jy dink... jy wil ook hier kom werk, want kyk hoe goed gaan dit met die ouens wat hier werk, spekvet en gesond!"

Die rekenaarkamer was eers teen die einde van my tyd by Die Transvaler daar. Voor dit het ons op tikmasjiene gewerk en stories deur Johannesburg toe gefaks. My vriende by Beeld het hulle oor 'n mik gelag vir ons tikmasjiene, want hulle was toe al lankal meer tegnolgies gevorderd.

'n Boek van RR Ryger

Voor my tyd by Die Transvaler het ek by Beeld gewerk en ek kan eerlik sê ek het die tyd by Perskor meer geniet. Henk Steenkamp, saam met wie ek by Beeld gewerk het, het darem so amper tien jaar gelede gehelp dat ek werk kry by Die Burger in Port Elizabeth, waar ek nou nog as rugbyskrywer werk.

Tussenin was daar baie avonture in 'n paar dorpe/stede. Nou probeer ek rustig bly in die Baai saam my vrou, Willemien, en seun, Gareth. Ek skryf steeds boeke, onder my eie naam en RR Ryger. My jongste poging, 'n 101 Bakgat Avonture om te Lewe en te Sterwe, verskyn middel aanstaande jaar (2013) by die uitgewer Human en Rousseau.

• Google Michael Green of RR Ryger. Daar is heelwat te lees. Klik HIER om 'n artikel oor hom in Litnet te lees.