Want nog skaars het ek Piet Ebersöhn se gesprek met Hermie Hendriks (1/3) weer gelees ‐‐ waarin Hermie onder meer oor Piet Meiring gesels ‐‐ of een van die laasgenoemde se boeke het asof met die klap van 'n vinger in my hande beland! Dit het só gebeur:
Piet Meiring |
Wou hê? Liewe land, hoe kón hulle nog vrá!?
En in die sak vind ek toe dié boek, nogal 'n eerste druk (my bure is Engelssprekend, vandaar die Engelse titel): 'Kruger Park Saga' deur Piet Meiring (1907‐1996), met illustrasies deur TO Honiball (1905‐1990) en Chris Ebersohn; PMP (Piet Meiring Publikasies), 1976. (Afrikaanse weergawe: 'Die Wildtuin is hul Woning.')
Ek het Piet Meiring nooit self geken nie. Hy was vir my net 'n naam op papier, maar terwyl ek die bogenoemde boek gelees het, het hy my so beïndruk dat ek graag iets oor hom wou skryf. Soos dit maar met navorsing gaan, lei een ding mos na 'n ander en het ek sommer ook brokkies oor ander bekendes in K'rantkringe teëgekom.
Terug by die skrywer van "Kruger Park Saga": Hy was die seun van ds PGJ Meiring (1866‐1938), eertydse redakteur van Die Kerkbode. Natuurlik, toe ek dit op die Internet lees, het ek dadelik gewonder of sy (Piet Meiring) se gawe met die pen nie dalk al van ver af kom nie. Ewenwel, wat 'n interessante, opwindende lewe moes hy nie gehad het nie, te oordeel na die veelvuldige onderwerpe van sy boeke ... geskiedenis, politiek, mense, plekke!
In "Kruger Park Saga" kry 'n mens 'n kykie in sy liefde vir diere en die Krugerwildtuin, waar hy al te graag vakansie gehou het. Bedags het hy saam met die wildbewaarders veld toe gegaan, gekyk, geluister, uitgevra en bepaald inligting soos 'n spons geabsorbeer. En 'n mens sal nou dink dat hy teen sonsonder heeltemal vodde sou wees, maar watwou! Terug van die veld af, het hy steeds met wildbewaarders gesels en na hul ervaringe geluister, partykeer as 'n kuiergas in een van hulle se huis. Hy het op 'n kol selfs wildbewaarder probeer speel.
Inhoud van die "Kruger Park Saga" |
Illustrasie van Chris Ebersohn |
Rolprentmaker? My nuuskierigheid geprikkel, het ek op die Internet gaan kyk of ek meer oor dié nering van hom kon wys word. En ja, hierdie voormalige nuusredakteur van Die Transvaler en later Direkteur van Staatsinligting het dokumentêre films gemaak. In die proloog van een van sy vele boeke*, "Inside Information" (Timmins, 1973, bl 9), skryf hy: "This book of mine about people in high places is the fruit of nearly fifty years as a journalist, a professional propagandist and documentary film‐maker in that order." (Hoewel ek nie letterlik hierdie boek in my hande gehad nie, kon ek darem op Google die voorwoord elektronies lees.)
In die rolprentwêreld was Piet Meiring egter nie net ágter die skerms bedrewe ", die rol van 'n landdros vertolk het. Die film is op CJ Langenhoven (1873‐1932) se boek, "Donker Spore" gegrond, wat in 1926 vir die eerste keer gepubliseer is. Trouens, hy het in 1944 sy buiging as filmster gemaak toe hy in een van die vroegste Afrikaanse rolprente,"
Donker Spore nie.
Gus Cluver |
Nie sommer enige bekende nie; toevallig juis 'n joernalis wat ook in die Piet Ebersöhn/Hermie Hendriks‐storie genoem word, die ene Gus Cluver (1910‐2001). Hy het, heel toepaslik, die rol van 'n redakteur vertolk. Boonop was hy in 1967 die skrywer en een van die komponiste van die Afrikaanse film, "In die Lente van ons Liefde".
Nie dat dit die einde van my verrassings was nie. Sien, hierdie boek is deur Koöperasiepers gedruk en gebind, en ná 'n bietjie snuffelwerk op K'rant het ek besef: My wêreld, hier is mos 'n ander K'rant‐bekende ‐‐ Schalk Swanepoel. In sy storie (27.5.14) noem hy dat hy eens 'n proefleser by Koöperasiepers was.
So het my verrassingsgeskenk toe 'n heerlike geskenk geword wat aanhou gee en verras het en my ‐‐ dikwels op kuberspore ‐‐ na die verre verlede gelei het.
* Tussen die rits boeke (nou Africana) wat Piet Mering geskryf het, was daar onder andere:
Seders van Waterkloof (1988); Brood uit die Koring ‐ Sasko se eerste halfeeu (1980) Vyftig Jaar op die Voorblad (1979); Dynamite and Daisies (1976); Ons Eerste Ses Premiers; 'n persoonlike terugblik (1972); Goud vir die Soeker (1963.)
Van die laasgenoemde is daar selfs in oorsese biblioteke kopieë ‐‐ Bayerische Staatsbibliothek, München en Zuid‐Afrikahuis, Amsterdam.
Bronne:
Wikipedia
("Kruger Park Saga" is ook in Afrikaans beskikbaar as "Die Wildtuin is hul Woning" -- Red.)