Hy’t soggens geruisloos die lang gang van die koerantgebou in Jorissenstraat in Braamfontein van die voordeur afgestap na sy kantoor, aan die linkerkant in die hoek. Omdat sy venster op ‘n binnehof uitgekyk het, kon jy hom altyd van die nagkantoor se venster af sien sit by sy lessenaar – geboë oor die koerant.
Koos was baie jare verbonde aan die finansiële redaksie van Die Transvaler voor sy aftrede. In die vroeë sestiger jare was hy 'n subredakteur by die Afrikaanse nuusdiens van die SAUK. Toendertyd by die hoofkantoor in Kommisarisstraat.
Hene, vandat ek kan onthou, was Rooi Rose deel van my lewe. Nou het Covid-19 meegebring dat hierdie ikoniese tydskrif, saam met 'n hele rits Suid-Afrikaanse tydskrifte, moes toemaak.
Aangesien Rooi Rose grotendeels by Afrikaanse Pers Beperk (later Perskor) begin wortel skiet het, het ek so 'n bietjie in Rooi-Rose se (verre) verlede gaan snuffel.
Rooi Rose is deur 'n man begin -- deur die baie bekende skrywer, Mark Preston. Dit was nie sy regte naam nie, maar die skuilnaam van Hendrikus Potgieter. Sy droom was om 'n vrouetydskrif te publiseer.
Raak ek sommer bewoë oor almal wat al “afgesterf” het. Besef ek dat ek ook maar op genadetyd leef. Sal graag wil weet wat het van Koos Roelofse geword. Hy was mos professor in Kommusikasiekunde by Unisa, nadat hy lank n redaksielid van Die Transvaler was.
Ons was 'n bedrywige lotjie destyds in die nagkantoor. Manne soos Peet Smit, Koos Roelofse, Dave Viljoen, Frik van der Walt, Gert Hattingh, Jan Herbst en 'n klomp ander wat nie meer met ons is nie.