ontplooi was nie.
Willie Buys |
Tom het Die Transvaler velaat voordat dit by Afrikaanse Pers ingelyf is. Hy het by die koerant Dagbreek en Sondagnuus aangesluit, waar hy as hoofsubredakteur by Jan Syfert oorgeneem nadat dié ‘n pos by die SAUK aanvaar het. Tom het later die hoofsub-redakteur van Die Vaderland geword voordat hy gevorder het tot nuusredakteur waar hy steeds met groot deernis en aangename herinneringe onthou word.
Japie Bosch |
Bienkie Wessels |
Frans Wessels |
Vergeet ook nie van wyle Dirk Richard, toe redakeur van Dagbreek en later van Die Vaderland. Tom was ook ‘n man se man en het agting afgedwing by al die pers se legendes soos Chris Vermaak, wat later by Johan Vosloo oorgeneem as nuusredakteur van Dagbreek toe dié tragies dood is in ’n motorongeluk. Chris, oftewel ou "Grim" na aanleiding van sy gunstelingwoord om situasies te beskryf en te beklemtoon, was natuurlik ook baie bekend as skrywer van boeke oor veral terrorisme. Hy was ook ‘n uitnemende misdaadverslaggewer in sy tyd.
Frans du Toit |
Dirk Richard |
Bienkie het waarderend en vertroostend vertel van die spesiale band tussen haar en Tom toe hulle nog saam by Die Vaderland se redaksie gewerk het. Ná uitmergelende werksessies het Tom gewoonlik ná Die Vaderland gesak het, by haar lessenaar kom staan en dan geklop-klop aan haar lessenaarlaai. Hy het geweet sy bêre ‘n soetdingetjie daar. Die klop was hul morsekodetaal en sy het woordeloos ‘n lekkertjie uitgehaal en aan hom oorhandig.
"Kit Kat" Vermaak |
Tom was ‘n man met groot skryftalent. Selfs al op skool het hy akkolades ingeoes vir die Afrikaanse opstelle wat hy geskryf het. Later, terwyl hy as joernalis gepraktiseer het, het hy boeke vir die Uitgewery vertaal. Hy het ook saam met die kranige fototgraaf Nic van der Linde fotoverhale geproduseer wat ook in Dagbreek en Sondagnuus gebruik is.
• Dus neem ek die vrymoedigheid om ook te vertel dat hy onwrikbaar in dissipline geglo het om ordelikheid en balans in sy lewe en loopbaan te handhaaf. Ek het reeds genoem dat hy ‘n soort vaderfiguur was vir ons ander Buysbroers. Dit het ook die dissiplinêre aspek ingesluit.
Ek vertel ‘n staaltjie uit ons familiegeskiedenis waaroor ons later kon lag, maar NIE toe dit plaasgevind het nie. Tom het in higiëne geglo en dit het gereeld tot inspeksies van die slapende Buys-telge gelei. Ek skryf doelbewus slapende want Tom het in daardie stadium laatskof by Die Transvaler gewerk. Dit het beteken dat hy eers so teen twee-drie uur tuisgekom het.
Die spesifieke gebeurtenis het in die middel van die snerpend koue hoëveldse winter plaasgevind. Tom het die komberse van ons lotjie afgepluk en Lifebuoy-skone snorkendes aangetref. Maar helaas, die Lifebuoy-seep kon nie die krake van ons gebarste voete weens skoenlooslopery reinig nie. En daar beland ons een na die ander in ‘n bad gevul met water, seep en die gesin se wasgoed wat gelê en week het vir die volgende dag se was.
Moenie vir my vra wat verder gebeur het nie, maar ons is uiteindelik al brommende en kermende spik-spikkelskoon terug in die bed. Nie almal het dit gelate aanvaar nie, maar Tom het vasgeskop. Vuil uile deel nie ‘n kamer met hom nie!
Dankie, Tom, vir die dissiplinêre grondslag wat jy ons gelê het! (Nou nie dissiplinêr soos in militêr nie, maar ek glo vas dissipline is een van die hoekstene van ‘n mens se integriteit en karakter.)